Öğrenciler sınıfta kısa bir pasajı okudular, içeriğine açıklama eklediler veya not aldılar. Sıradaki ne?

Sınıfımda şu anda bir gerilimle karşılaştım: Bir süre bağımsız çalışmanın ardından işbirlikçi tartışma yoluyla öğretime yeniden hayat vermek istiyorum ancak bağımsız okuma sırasında meydana gelen derin düşünmeyi kaybetmek istemiyorum . Gönüllülerden bulduklarını tekrar tekrar paylaşmalarını da istemiyorum.

Bunun yerine, öğrencileri daha derin düşünmeleriyle meşgul eden, aynı zamanda ister kısa bir hikaye ister bilgilendirici bir arka plan makalesi okusunlar, amaca yönelik olarak işbirliği yapmalarına olanak tanıyan yeni okuma sonrası etkinliklere yönelmeye çalıştım. İşte daha sık yaptığım üç şey:

‘UZLAŞI SOHBETLERİ’NDEN SONRA ORTAYA ÇIKAN EN ÖNEMLİ KELİME

Bu aktivite aldatıcı derecede basit görünüyor: Her öğrenci az önce okuduğu metinden en önemli kelimeyi seçer ve bunun neden en önemli olduğuna dair tek cümlelik bir neden oluşturur.

Bir ortak veya küçük bir grupla öğrencilerin daha sonra fikir birliğine varmaları gerekir. Bu, müzakere ve müzakere anlamına gelir. Bu aktiviteyi seviyorum çünkü biz yetişkinler olarak bu becerileri sıklıkla profesyonel ve kişisel ortamlarda kullanıyoruz ve bu nedenle öğrenciler uygulamalarını sınıf duvarlarının ötesine taşıyacaklar.

Sonra “kamçı” geliyor: Ben odanın ön tarafına cevapları kaydederken her ortaklık veya grup kendi sözünü ve gerekçesini paylaşıyor. (Öğrencilerin ilgisini canlı tutmak için onlardan diğer grupların sözlerini paylaşıldıkça daire içerisine almalarını isteyebilirsiniz.)

Sıralamalarının gerekçesini sunarak, sınıfın en üstteki kelimesine oy vermesini sağlayabilirsiniz (kendi kelimelerine oy verememeleri şartıyla). Birden fazla bölüm öğretiyorsanız öğrenciler daha fazla tartışma için sınıflar arasındaki sonuçları karşılaştırabilir. 

MASA GALERİSİ YÜRÜYÜŞÜ ARACILIĞIYLA SESSİZ AKRAN AÇIKLAMALARI

Bu aktiviteyi öğretmenliğimin 11. yılında kullanmaya başladım ve ilk 10’da kullanmadığıma hemen pişman oldum; özellikle de geleneksel galeri yürüyüşleri için muhtemelen yüzlerce saatini duvarlara bir şeyler asarak harcayan biri olarak.

Daha da kolay olan daha iyi yol, öğrencileri kağıtlarını masalarına koymaya davet etmek, sonra sessizce odanın içinde dolaşmak ve birbirlerinin çalışmalarına açıklama eklemektir. Onlardan sadece metni işaretlemelerini değil, aynı zamanda metinle ilgili düşüncelerini kendi sözleriyle açıklamalarını da istiyorum. (Biz buna “Düşünmenizi mümkün olduğu kadar dağınık hale getirmek” diyoruz.)

Oradan iki uzantı kullandım:

Öğrencilere mümkün olduğu kadar çok sayıda ek açıklamayı sessizce okuyacaklarını, odada dolaşacaklarını ve dikkate almadıkları farkları ve açıklamaları arayacaklarını söyleyin; görev olarak çalıp kendi uygulamalarına uygulayabilecekleri en az iki veya üç ek açıklama aramakla görevlidirler. kendi metni. (Etkinliği ilk denediğinizde bunu yapmanızı öneririm.)

Öğrencilerin, sınıf arkadaşlarının açıklamalarına kendi düşüncelerini eklemelerini sağlayın . Bunu yaptığımızda cümle çerçevelerini tahtaya yansıtıyorum ve öğrencilere açıklamalarla konuşabileceklerini hatırlatıyorum: Soru varsa cevaplayın! Bir düşünceniz varsa açıklayıcı bir soru ekleyin!

Burada önemli olan öğrencilerin söylemden kaçınmasıdır. Genellikle yumuşak enstrümantal müzik çalarım ve sınıf arkadaşlarının neyi fark ettiğini gören öğrencilerin gözlerinin açılmasını izlerim ve sonra kendi kağıtlarına döndüklerinde öfkeyle karalamalar yaparım.

‘ÜNVAN TACI’ YARIŞMASI

Sınıfımızda, bireysel ve grup yarışmalarının kazananlarına vermek üzere her yıl yeni bir taç hazırlarım; en sevdiğim “Unvan Tacı” da dahil.

Title Crown’da öğrencilerden az önce okudukları bir şey için bir başlık oluşturmalarını istiyorum; belirli bir bölüm veya tam metin için yeni bir başlık. Ayrıca unvanları için ikna edici bir neden bulmaları gerekiyor.

Deneyimlerime göre, orijinal bir başlık oluşturmak, öğrencilerin yaratıcı ifadeyi değerlendirirken gözlemlerinden ve yorumlarından yararlanmaları için basit ve ilgi çekici bir yoldur. Öğrenciler gerekçelerini açıklarken oldukça ilgili oluyorlar ve okuma hakkında derin düşünme pratiği yapıyorlar. 

Hemen yarışmaya katılabilirsiniz veya daha büyük sınıflarda, öğrencilerin ortaklar veya küçük gruplar halinde “fikir birliği olan unvanlara” gelmesini sağlayarak yarışmayı daha küçük bir unvan seçimine daraltabilirsiniz.

Daha sonra yarışma başlıyor.

Bir unvanı paylaşan ilk öğrenci ve onun muhakemesi taçla başlar (ve sınıfımızda sessiz bir golf alkışı alır). O andan itibaren, her bir sonraki başlığın ve açıklamanın tacı çalmaya değer olup olmadığını değerlendirerek “tek başına yargıç ve jüri” rolünü üstleniyorum.

İkinci grubun daha iyi bir başlığı mı var? Bu kararlılığımın gerekçesini açıklıyorum ve tacı alıyorlar. Üçüncü grup o kadar iyi değil mi? Tekrar açıklarım ve taç kalır.

Kazanan grup, tacı alan son gruptur ve bunu imzalayıp bir sonraki yarışmaya kadar övünme hakkına sahiptirler. (Ayrıca bazen tacı takarak selfie çekmek için sınıfa gizlice giriyorlar.)

Derin, eleştirel düşünmenin, amaçlı akran konuşması kadar önemli olduğuna inanıyorum. Yukarıdaki stratejiler, hem bu hedefleri hem de inançları eşit şekilde merkeze almamı sağladı ve işbirliğini geliştirirken okuduğunu anlama ve öğretimi canlandırdı.

Serhat Dagli

Milli Eğitim Bakanlığında 14 Yıldır basın danışmanlığı yapmaktayım.